peu·ter de; m,v -s kind van 2-4 jaar
kleu·ter de; m,v -s kind van 4-6 jaar
kind het; o -eren; -je, -jes of -ertjes 1 mens in onvolwassen staat 2 afstammeling
tie·ner de; m,v -s iem van 13-19 jaar
ado·les·cent de; m,v -en iem die bijna volwassen is
(ou·der de; m,v -s vader of moeder)
(bron: www.vandale.nl)
Vanaf woensdag 15 juni ben ik de ouder - de moeder om precies te zijn - van een dochter van 18 jaar. Alle fases die hierboven staan hebben we ondertussen samen doorlopen.
Als baby was ze iemand die veel sliep, maar als ze wakker was, vroeg - en kreeg - ze alle aandacht. Aangezien ze de eerste was en dus voor een hoop mensen een nieuwe levensfase betekende (opa, oma, oom, tante, vader, moeder en zelfs een overgrootmoeder!) werd ze verwend tot en met.
Als peuter werd duidelijk dat ze toch wel veel aandacht vroeg af en toe, alleen spelen was lastig, er moest altijd iemand zijn om haar bezig te houden. Gelukkig voor mij als moeder, en dus degene die altijd in haar buurt was, sliep ze nog steeds erg veel. In deze periode brak er voor haar nog een nieuw fase aan: die van grote Zus.
In de kleuterfase was ze vooral bezig met het leren van nieuwe dingen en het maken van vriendinnetjes. Niet te veel, maar 1 of 2 goede vriendinnetjes die regelmatig kwamen spelen. Ze leerde haar eerste woordjes lezen en schrijven, kon eenvoudige sommetjes maken en ontwikkelde zich goed. Het bleef lastig om zichzelf bezig te houden, maar ach, thuis had ze nu een klein zusje om mee te spelen.
Na de kleutertijd begon het serieuze werk. School, huiswerk, gymnastiekclub, klasgenootjes, verjaardagsfeestjes. Alles wat bij het leven van een kind hoorde. Leuke dingen, maar ook minder leuke, zoals ouders die gingen scheiden toen ze tien was, en een klasdie in groep 8 raakte in twee kampen, terwijl zij bij geen van beide echt hoorde.
De eerste stappen in de grote boze wereld kwamen toen ze net 12 was: de middelbare school, 18 kilometer verder, waar ze in de zomer op de fiets naar toe ging. De nodige lekke banden, in de winter met de bus, veel huiswerk en zware boekentassen. Voor moeders een moeilijke fase: zo jong, en dan al zo ver fietsen. Ook de puberteit brak aan, met de nodige ruzies en meningsverschillen. Het eerste stukje loslaten was een feit.
Met veel ups en down haalde ze na vier jaar haar VMBO-TL diploma, nauwelijks 16 jaar oud. De keuze voor de vervolgopleiding had ze al gemaakt, mede dankzij haar snuffelstage op een peuterspeelzaal: Sociaal Agogisch Werk zou het worden, in de grote Stad, waar we ondertussen vlakbij wonen.
En nu wordt ze 18. De opleiding ging stroef, hoewel de stage best leuk was, maar voor grote Zus was het na anderhalf jaar wel duidelijk: Dit was het toch niet helemaal, dit wilde ze niet de rest van haar leven blijven doen. En dus, nu ze 18 wordt, breekt er een nieuwe fase aan: een nieuwe opleiding, in een nieuwe stad, en dus op kamers.
Voor moeder de volgende stap in het loslaatproces...
Aan de ene kant is het goed, het is een logische volgende stap, en het pubergedrag wat ons absoluut niet bespaard is gebleven heeft zijn doel bereikt: het is waarschijnlijk zelfs beter dat ze niet langer thuis woont. Aan de andere kant: het lijkt wel gisteren dat ze voor het eerst op de fiets naar school ging, 18 kilometer verderop?. En eergisteren, dat ze leerde fietsen. En drie dagen geleden dat ze werd geboren... Hoezo 18 jaar...
